Websoft University

www.radiomakalu.com || 021-522512


१० प्रधानमन्त्रीलाई चिया खुवाउने एक्ला कृष्णः देउवा रिसाहा, ओली रमाइला !

गिरिजा मनकारी, प्रचण्ड ठिकै, बाबुराम ल्यापटपमा झुण्डिने


PM(1)

काठमाडौं , असार २१ गते । ललितपुरको चापागाउँका कृष्णगोविन्द महर्जनले सिंहदरबारस्थित प्रधानमन्त्री कार्यालयमा चिया खुवाउन थालेको धेरै वर्ष बित्यो ।
महर्जनले कृष्णप्रसाद भट्टराईदेखि गिरिजाप्रसाद कोइराला हुँदै वर्तमान प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीसम्म आइपुग्दा झण्डै एक दर्जन प्रधानमन्त्रीहरुसँग संगत गरिसकेका छन् ।
जीवनको अधिकांश समय देशका प्रधानमन्त्रीहरुसँग बिताएका महर्जनले पूर्वप्रधानमन्त्रीहरुलाई भिन्नरुपले चिन्छन् । यसैक्रममा हामीले महर्जनलाई कुन प्रधानमन्त्रीको स्वाभाव कस्तो थियो भनेर सोध्यौं ।
महर्जनले पूर्वप्रधानमन्त्री कृष्णप्रसाद भट्टराई, गिरिजाप्रसाद कोइराला, शेरबहादुर देउवा, लोकेन्द्रबहादुर चन्द, सूर्यबहादुर थापा, माधवकुमार नेपाल, झलनाथ खनाल, प्रचण्ड, बाबुराम भट्टराई, खिलराज रेग्मी र केपी ओलीको यसरी चरित्र चित्रण गरेः
कृष्णप्रसादले नारायण खड्कालाई गेटआउट भने
Krishna_p_Bhattarai
प्रधानमन्त्री कृष्णप्रसाद भट्टराईका स्वकीय सचिव थिए नारायण खड्का । उनले एकपटक प्रधानमन्त्रीको बेस्कन गाली खाए ।
भट्टराईसँगै जेल जीवन बिताएका चितवनका श्रेष्ठ थर भएका व्यक्ति प्रधानमन्त्री कृष्णप्रसाद भट्टराईलाई भेट्न भन्दै लगातार एक महिनासम्म सिंहदरबार आए र भेट्न नपाएर फर्किए । स्वकीय सचिव खड्काले कहिल्यै भेट्न दिएनन् ।
उनले बैंकबाट ५६ लाख ऋण लिएका रहेछन् । तर, पैसा तिर्न नसकेपछि बैंकले उनको जग्गाजमीन, मिल सबै लिलाम गर्ने भएछ । लिलामी म्याद सकिन लाग्दा प्रधानमन्त्रीले केही गरिदिनुहुन्छ कि भनेर आएका रहेछन् । उनले यो सबै कुरा नारायण खड्कालाई रुँदै भनेका थिए ।
तर, महिनौँ दिनसम्म पनि खड्काले प्रधानमन्त्रीसँग भेटाइदिएनन् । आइतबार उनको लिलाम हुँदै थियो । शुक्रबार अन्तिम दिन उनी आज बरु मर्छु, तर प्रधानमन्त्रीलाई नभेटी फर्किन्न भन्दै आए । र, जर्बरजस्ती भित्र छिरे । तर, त्यतिगर्दा पनि डा. नारायण खड्काले भेट्न दिएनन् ।
त्यतिबेलाको घटना महर्जन सम्झन्छन्, ती श्रेष्ठ थरका व्यक्ति कन्ट्रोल रुममा रुँदै थिए, प्रधानमन्त्री कृष्णप्रसाद भट्टराई पनि ठ्याक्कै कतै जान निस्कँदै थिए, कन्ट्रोल रुममा भेट भयो ।
प्रधानमन्त्रीले श्रेष्ठलाई देख्नेवित्तिकै अंगालो मारे । श्रेष्ठले प्रधानमन्त्रीसँग आफ्नो दुख सुनाएपछि भट्टराईले नारायण खड्कालाई ‘गेटआउट’ भने ।
महर्जन भन्छन्, आजैदेखि मसँग नहिँड्नु, नबस्नु भनेर किसुनजीले  खड्कालाई बेस्कन गाली गरे । तर, पछि केके भनेर कुरा मिलाए कुन्नि, खड्का स्वकीय सचिवबाट हटेनन् ।
प्रधानमन्त्रीले त्यहीँबाट बैंकमा फोन गरेर सहज बनाइदिन निर्देशन दिए । लिलाम नगरिदिनु भन्ने निर्देशन दिएका थिए ।  त्यसपछि त्यो मान्छे कहिल्यै प्रधानमन्त्री कार्यालयमा देखिएन ।
गिरिजाः साह्रै मनपर्ने
महर्जनलाई गिरिजाप्रसाद कोइराला साह्रै मन पथ्र्यो । मनपराउनुको एउटै कारण छ, गिरिजाले उनलाई राम्रोसँग चिन्थे, भेटेका बेलामा सञ्चै छौ ? परिवारमा सबैलाई राम्रो छ ? भनेर सोध्थे ।
girija prashad koirala
महर्जन भन्छन्, ‘जहाँ र जहिले भेट्दा पनि गिरिजाले मलाई चिन्नुहुन्थ्यो । प्रधानमन्त्रीबाट हटेपछि पनि भेटेका बेलामा राम्रोसँग बोल्ने गिरिजामात्रै हो । उहाँले घरको सञ्चो विसञ्चोसम्म पनि सोध्नुहुन्थ्यो । खाजा खायौ ? खाना खायौ ? के खायौसम्म सोध्नुहुन्थ्यो । हामी ठीक छ हजुर भन्थ्यौँ । त्यो भन्दा बढी हामीले केही भन्दैनथ्यौँ । ठूलो मान्छेलाई के भन्ने ? तर, हामीलाई त्यसरी सोधेकोमा निकै खुशी लाग्थ्यो । प्रधानमन्त्रीजस्तो मान्छेले सञ्चो विसञ्चो सोध्दा किन खुशी नलाग्नु  ?
तर महर्जन र उनका साथीहरुलाई गिरिजाबाहेक अरु प्रधानमन्त्रीहरुले कहिल्यै त्यस्तो सोधेनन् ।
‘नचिनेर हो कि ? वा साना मान्छेसँग किन बोलिराख्नु भनेर हो, अरु प्रधानमन्त्रीहरु पदबाट हटेपछि सिंहदरबारमा भेट्दा राम्रोसँग बोल्दैनन् ।’
महर्जनको बुझाइमा गिरिजा अरुभन्दा निकै भिन्न स्वभावका प्रधानमन्त्री हुन् । कुनै कुरामा निकै सजिला थिए । तर, जेमा पनि उनको अडान देखिन्थ्यो ।
प्रधानमन्त्री हुँदा गिरिजाले चिया खाने एउटामात्रै कप थियो । अरु प्रधानमन्त्री जस्तो उनले जुन भेट्यो, त्यही कपमा कहिल्यै चिया खाएनन् ।
अतिथि सत्कार विभागमा विशिष्ट अतिथिहरुका लागि छुट्टै भाँडा थिए । हरेक सामानमा नेपाल सरकारको लोगो हुन्थ्यो, गिरिजा त्यही कपमा मात्रै चिया खान्थे ।
गिरिजा धेरै समयसम्म कार्यालय बस्ने प्रधानमन्त्रीमा पर्छन् । उनले खाने चियाको स्वाद पनि भिन्नै थियो । इलाम र टोकला चिया मिसाएर बनाएको चिया खान्थे, महर्जन सम्झन्छन्, ‘यसरी मिसाउँदा चियामा छुट्टै स्वाद आउँछ ।’
शेरबहादुरः बोलेको नबुझिने, साह्रै रिसाउने
०५१ सालमा महर्जनले पहिलोपटक प्रधानमन्त्री शेरबहादुर देउवालाई चिया खुवाए । देउवालाई चिया खाजा खुवाउँदा उनले बोलेको नबुझेर महर्जनलाई धेरैपटक अप्ठेरो पर्‍यो । एक दिन उनका साथीले त मज्जाले गाली नै खाए ।
Sherbahadur-Deuba_1
कृष्णगोविन्दलाई सम्झना छ, उनका साथी श्याम कम कान सुन्थे । ‘देउवाले पीएलाई भित्र पठाइदिनुस् है भनेका रहेछन्, श्यामले चिया ल्याउ भनेको सुनेर चिया बोकेर गएछन्, देउवाले झण्डै मारेको !'(हाँस्दै)
महर्जन भन्छन्, कुनै-कुनैबाहेक देउवाको कुरै बुझिँदैन । अझ रमाइलो कुरा त देउवाले उनीहरुलाई कहिल्यै चिनेनन् । ‘केही खान पर्‍यो भनेे हृवेहृवे भन्नुहुन्थ्यो, सबै कुरा बुझ्न गाह्रो हुन्थ्यो, हामी पीएलाई सोध्थ्यौँ ।’
मर्हजनका अनुसार देउवालाई कालो कफी मन पर्छ । चिनी र दूध हालेको कफी प्रायः खाँदैनन् । अहिलेसम्मका पूर्वप्रधानमन्त्रीहरुमा सबैभन्दा बढी चिया खाने प्रधानमन्त्री पनि देउवा नै हुन् ।
चाँडै र धेरै रिसाउने प्रधानमन्त्रीमा पनि देउवा नै पर्छन् । खाना खाइरहेका बेला कोहीभित्र पस्न हुन्नथ्यो, महर्जन सम्झन्छन्, ‘कोही पसिहाल्यो भने बेस्कन रिसाउने । साह्रै नै रिसाउने । त्यतिबेला पीएलाई खुब गाली गर्थे । हेहेहेहे भन्थे, के भनेको हो बुझिँदैनथ्यो ।  तर, साह्रै गाली गर्थे । ‘
प्रचण्डः दौरासुरुवाल नलगाएको मन परेन
महर्जन पूर्वप्रधानमन्त्री प्रचण्डलाई पनि कहिल्यै बिर्सँदैनन् । ‘प्रचण्डले मलाई अरु त केही सोध्नुभएन, जागिर खाएको कति बर्ष भयो भनेर सोध्नुभएको थियो, ३७-३८ बर्ष भइसकेको थियो । तर, मैले २०/२२ बर्ष भयो हजूर भन्दा यत्रो बर्ष भनेर हाँस्दै जिब्रो टोक्नुभयो ।’
Prachanda (3)
महर्जन भन्छन्, ‘प्रचण्डलाई तुलसी चिया पाएपछि अरु केही चाँहिदैनथ्यो ।’ युद्धबाट आएको भए पनि उनलाई प्रचण्डप्रति कहिल्यै असहज लागेन । भिन्न मान्छेजस्तो पनि लागेन ।
शान्ति वार्ता र प्रधानमन्त्रीसँगको सबै वार्तामा महर्जन आफैँ चिया, खाजा बोकेर पुग्थे । उनी हरेक दिन प्रचण्डको नजिक हुन्थे । त्यही भएर पनि उनलाई प्रचण्ड कहिल्यै नयाँ र भिन्न लागेन ।
प्रचण्डसँग महर्जनको एउटा असहमति छ  । त्यो के भने प्रचण्डले कहिले दौरासुरुवाल लगाएनन् । मलाई चाँहि दौरा सुरुवाल लगाइदिए पनि हुन्थ्यो भन्ने लाग्थ्यो । म आफैँ सधैँ दौरा सुरुवालमा सिंहदरबार जान्थें । राष्ट्रिय पोसाकको माया लाग्छ । तर, प्रचण्डले सधैँ टाई सुटमात्रै लगाउनुभयो ।
सजिला प्रधानमन्त्रीहरु
surya bahadur and lokendra chand

महर्जनको अनुभवमा लोकेन्द्रबहादुर चन्द र सूर्यबहादुर थापा सजिला प्रधानमन्त्रीमा पर्छन् । यी दुवै पूर्वप्रधानमन्त्रीहरु चिया कम खान्थे  । कार्यालय पनि कम बस्थे । तर, उनीहरुलाई दूध र चिनी हालेको चिया नै चाहिन्थ्यो । अरु प्रधानमन्त्रीहरु चिनी हालेको चिया खाँदैनन् ।
पूर्वप्रधानमन्त्री चन्द सानोतिनो गल्ती जस्तै चिया पोखायो भने रिसाउँदैनथे । अरु चाँही छड्के आँखा तर्थेर् । त्यही भएर पनि चन्द सजिलो लाग्थ्यो ।
खिलराज रेग्मी
Khilraj-Regmi
रेग्मीमा कर्मचारी स्वभाव थियो । बिहान ठीक १० बजे आउने, अधिकांश समय कार्यालयमा बिताउने र ५ बजेपछि निस्कने  । उनलाई पनि कालो चिया मन पथ्र्यो । तर, धेरै खाँदैनथे ।
माधवकुमार नेपाल
madhav nepal
माधवकुमार नेपाल भिन्न स्वभावका प्रधानमन्त्री थिए । महर्जनका अनुसार उनलाई चाहियो भनेको कुरा तत्काल चाहिन्थ्यो । भएन भने पछिसम्म पनि मैले भनेको त्यो काम के भयो भनेर सोध्ने गर्थे ।
झलनाथ खनाल
Jhalanath Khanal
महर्जनको बुझाइमा झलनाथ खनाल पनि लोकेन्द्रबहादुर चन्द जस्तै सोझा प्रधानमन्त्री हुन्  । अरुजस्तो बोल्ने पनि होइन । चिया खान मन लाग्यो, मगाएर खान्थे । उनी कालो कफीका पारखी हुन् ।
डा. बाबुराम भट्टराई

Baburam-bhattrai
बाबुराम भट्टराईका बारेमा मर्हजनलाई धेरै सम्झना छैन । उनी धेरै समय ल्यापटपमा बिताउँथे ।
केपी साह्रै हसाउँने !

KP Oli
महर्जनका अनुसार प्रधानमन्त्री ओली कार्यालयमा रहँदा पनि विभिन्न टुक्का भनेर हँसाइरहन्छन् । कहिलेकाँही श्रीमतीलाई पनि सँगै लिएर आउँछन्, र सबैका अगाडि जिस्क्याएर हसाउँछन् ।  ‘कहिलेकाँही प्रधानमन्त्रीको कार्यालयमा आउँदा तिमी कता हराएको थियौ, मैले खोज्न लगाएको थिएँ, आएछौ भनेर हँसाउनुहुन्छ ।’
चिया कस्तो छ, तिमीहरुले खाएर ल्याएको हो त ? भनेर जिस्क्याउनुहुन्छ । - पुष्प ढुंगाना , अनलाइन खबरबाट

Post a Comment

MKRdezign

{facebook#http://fb.com/www.bhawesh.com.np}

Contact Form

Name

Email *

Message *

Powered by Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget